Arsenal to klub z wielką tradycją sięgającą już początków dwudziestolecia międzywojennego. Oficjalnie powstał, co prawda w 1886 roku, ale dopiero, gdy do władzy przyszedł jeden wielki człowiek klub znalazł się na piedestale. W tamtych latach Arsenal określano, jako drużynę grającą futbol nudny, ale i szczęśliwy dla The Gunners. Skąd się wzięły te określenia? Kibice londyńskiego klubu twierdzą, że z zazdrości i zawiści rywali. Aby jednak dokładniej poznać procesy toczące się w Arsenalu musimy cofnąć się w czasie do początków lat trzydziestych, ubiegłego wieku. Wtedy do klubu przyszedł niejaki dżentelmen, o nazwisku Chapman.
Urodzony w Sheffield, Herbert Chapman został ściągnięty do Arsenalu, mając na swoim koncie trzy tytuły mistrza Anglii, które zdobył z Huddersfield Town. Po kilku latach doprowadził drużynę Arsenalu na sam szczyt. Był połączeniem trenera i managera, co w tamtych czasach było niezwykłą innowacją. Zdobył Puchar Anglii w 1930, Mistrzostwo w latach 1931 i 1933. To nie była jedyna nowość, jaką wprowadził Chapman. Po pierwsze zastosował on całkiem nowe ustawienie drużyny (4-3-3), wprowadzając pozycję środkowego obrońcy. Okazało się to strzałem w dychę. Przez kolejne ćwierćwiecze, tym ustawieniem grały wszystkie drużyny angielskie. Od zmiany stylu gry i taktyki, Arsenal zaczął specjalizować się w grze z kontry. Przez większość spotkań, londyńczycy dopuszczali rywala na swoją połowę, pozwalali mu atakować, a gdy ten popełnił choćby najmniejszy błąd, wykorzystywali go bez skrupułów, w sposób najprostszy z możliwych. Długa piłka do jednego ze skrzydłowych (w czasach Chapmana Cliff Bastin i Alex James), strzał i gol. Tak, coraz częściej wyglądały mecze z udziałem Arsenalu. W ten sposób doszło do przeciwników, że podopieczni Chapmana grają futbol nudny i mają dużo szczęścia, co trenerzy innych drużyn nie omieszkali mówić w wywiadach dla miejscowej prasy.
Kolejną innowacją wprowadzoną przez Herberta Chapmana było wyznaczanie czasu posiłku i jego rodzaju dla zawodników. Wprowadził on do Arsenalu dyscyplinę i reżim treningowy. To on, jako pierwszy wprowadził również odprawy przedmeczowe, które zwykle odbywały się dzień przed spotkaniem, gdy przy pomocy czarnych tablic i kolorowych magnesów, tłumaczył zawodnikom, w jaki sposób się ustawiać, pod danego przeciwnika. To właśnie w Arsenalu znalazła się, po raz pierwszy w historii futbolu, funkcja obecnego dziś fizjoterapeuty. Pierwszym został mianowany, późniejszy trener Kanonierów Tom Whittaker. Jego doświadczenie polegało na tym, że on sam musiał zakończyć karierę zawodniczą, ze względu na kontuzję kolana. Dopiero nowa rola wymogła na nim zrobienie odpowiedniego kursu.
Tak właśnie przedstawiały się rządy Chapmana w Arsenalu. Jak widzicie był ona niezwykłym człowiekiem i perfekcjonistą. Jeśli chodzi o futbol, śmiało można powiedzieć, że wyprzedzał swoją epokę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz